പലപ്പോഴും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾ ആഗ്രഹിച്ച പോലെ ജീവിതം മുന്നോട്ടു പോകണമെന്നില്ല നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതും എന്നാൽ നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത് അതിനെ വിപരീതമായിട്ടുള്ള ഫലങ്ങൾ ആയിരിക്കും. അത്തരത്തിൽ ഒരു പാവപ്പെട്ട വീട്ടിലെ പയ്യനെ സംഭവിച്ച അനുഭവത്തെ കുറിച്ചാണ് ഇവിടെ പറയുന്നത്.എന്നും ഈ സന്നിധിയിൽ നിന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ട് ഉള്ളൂ എന്നിട്ടും എന്റെ അമ്മയും നീ എന്റെ എന്നെ കാണുന്നില്ല.
ഒരിക്കലും അന്നത്തെ അന്നമി മുടക്കിയിട്ടില്ല വലിയ പണക്കാരൻ ആവണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല എന്നാലും വയ്യ എന്നാണ് എനിക്ക് ഒരു മേഖല ഉണ്ടാവുക. മുന്നിൽ നിന്ന രൂപത്തിനെ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോഴും മനസ്സിലുള്ള തീ കെട്ടിയിരുന്നില്ല അപമാനപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു അതും എന്നും നല്ല പാതിയായി എനിക്കൊപ്പം നിൽക്കും എന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്ന തന്നെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി വീട്ടിൽ ഞാനും അമ്മയും മാത്രമേയുള്ളൂ.
അച്ഛൻ മരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് അമ്മ എന്തൊക്കെയോ പണികൾ ചെയ്തു പത്താംതരം വരെ പഠിപ്പിച്ചു. പഠിക്കുവാൻ മുന്നിലായിരുന്നു എന്നിട്ടും പഠനം പാതിവഴിക്ക് നിർത്തേണ്ടി വന്നു അന്ന് വണ്ടിയോടിക്കുവാൻ ഇഷ്ടമായിരുന്നു അങ്ങനെയാണ് ആ വഴി തന്നെ മുന്നോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിന്റെ തിരഞ്ഞെടുത്തത്. അമ്മയാ അധികം കഷ്ടപ്പെടുത്തരുത് എന്ന് നിർബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് തന്നെ പതിനെട്ടാം വയസ്സിൽ ഓട്ടോ ഓടിച്ചു തുടങ്ങി കിട്ടുമായിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്ക്.
അത് തന്നെ ധാരാളമായിരുന്നു വലിയ സ്വപ്നങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത ജീവിതമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടേത്.ഇന്ന് അമ്മയുടെ ആങ്ങളയുടെ വീട്ടിൽ പോയിരുന്നു അവിടെ എന്റെ മുറപ്പുണ്ട് മാസത്തിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും അവിടെ പോയി നിലയെക്കാളും അവളിപ്പോൾ ബിരുദത്തിന് പഠിക്കുന്നു കൊച്ചിലെ എപ്പോഴൊക്കെ അവൾ എനിക്കുള്ളതാണ് എന്ന് അമ്മ പറയുമായിരുന്നു അവരും അത്ര കഴിവുള്ളവർ ആയിരുന്നില്ല അവൾക്ക് വേണ്ട ചുരിദാർ, പൊട്ട് ,ചെരുപ്പ്എന്നിവ ഞാനായിരുന്നു വാങ്ങിച്ചു നൽകിയത്.