സുധീച്ചി സ്ഥലം എത്തി ഇറങ്ങണ്ടേ? എന്തൊരു ഉറക്കമാണ് നിന്ന് ഉറങ്ങുന്ന ആൾക്കാരെ ഞാൻ ആദ്യമായിട്ട് കാണുന്നത്. രണ്ടു ബസ്സ് മാറിയിട്ട് വേണം അവർക്ക് ഇരുവർക്കും ജോലിക്ക് സമയത്ത് വരാനും പോകാനും. ക്ഷീണം കൊണ്ട് കണ്ണടഞ്ഞു പോകുന്നതാണെന്ന് അറിയാം. എന്നാലും ബസ് കമ്പിയിൽ തൂങ്ങി സീറ്റിലേക്ക് ചിത്രം തെല്ലൊന്നുമല്ല എന്നെ ചിരിപ്പിച്ചത്. എന്നെപ്പോലെ പുലർച്ച എഴുന്നേൽക്കുന്നതാണ് അവരും വാദസംബന്ധമായ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും കാൽമുട്ടിലെ നീരും വെച്ച് നിൽക്കാനും നടക്കാനും ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളത് കാര്യമാക്കാതെ തൂപ്പു ജോലിക്ക് പോയി രണ്ട് മക്കളെ പൊന്നുപോലെ വളർത്തുന്നു.
ചേച്ചിയുടെ രണ്ടാമത്തെ പ്രസവം നോക്കാൻ വന്ന അനിയത്തിയും കൂട്ടി തന്നെയും ആഴ്ചകൾ മാത്രം പ്രായമുള്ള പിഞ്ചു കുഞ്ഞിനെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയ ഭർത്താവിനെ ഓർത്ത് ഒരിക്കലും സങ്കടപ്പെടുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല. പക്ഷേ കേൾവി കുറവും സംസാരിച്ച് ഇല്ലാതെയും ജനിച്ച മകളെപ്പറ്റിയും അവരുടെ ഭാവിയെപ്പറ്റിയും പറയുമ്പോഴും മിഴികളിൽ ചോര വരമ്പുകൾ കുങ്കുമ രാശിയുടെ തെളിയും.
തൊണ്ടയിടറി അക്ഷരങ്ങൾ ചിതറുമ്പോൾ കരയാതിരിക്കാൻ അവർ ചുണ്ട് കൂട്ടി പിടിക്കും തൃശൂരിലെ സിറ്റി സെന്ററിലേക്ക് ക്ലീനിങ് ജോലിക്ക് പോകുന്ന സുധ ചേച്ചിയുടെ നാട്ടുകാരനും കെഎസ്ആർടിസിയിൽ കണ്ടക്ടർ ആയ മനോജ് ആണ് എന്റെ ഭർത്താവ് ടൗണിലെ കോപ്പറേറ്റീവ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലിയുള്ള ഞാനും അവനും വർഷങ്ങളായി ജോലിക്ക് വരുന്നതും പോകുന്നതും ഒരുമിച്ചാണ്.
സ്വന്തം കൂടെപ്പിറപ്പിനെ പോലെയാണ് സ്വദേശിക്ക് എന്നോടുള്ള കരുതലും സ്നേഹവും. അതുകൊണ്ട് എന്റെ മനസ്സാക്ഷി സൂക്ഷിപ്പുകാരി എന്നാണ് മനോജേട്ടനും കളിയാക്കുന്നത്. തന്റെ തോളിൽ തട്ടിയും കുലുക്കിയും ഉണർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്ന സ്ത്രീയെ പരിസരമില്ലാത്ത ഏതോ ഒരു ലോകത്തിൽ അകപ്പെട്ടതുപോലെ ഉറക്കപ്രാന്തിൽ തറച്ചു നോക്കി നിൽക്കുന്ന ശുദ്ധചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ ഒന്നു നുള്ളി. തുടർന്ന് അറിയുന്നതിന് വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.
