ആ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചാർജ് എടുത്തപ്പോൾ മുതൽ കാണുന്നതായിരുന്നു അവളെ ഒരിക്കലും ഒന്നിനോടും പ്രതികരിച്ചു കണ്ടിരുന്നില്ല അവൾ താൻ തന്നെ ഇവിടെ വന്നവളെ കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ടും മൂന്ന് മാസത്തിനടുത്ത് ഇരിക്കുന്നു പക്ഷേ എന്നീ നിമിഷം വരെ അവളുടെ ശബ്ദം ഒന്നും കേട്ടിട്ടില്ല ആ നോട്ടം ഒന്നിലേക്കും മാറിനിന്ന് കണ്ടിരുന്നില്ല. ആരോടും മിണ്ടാതെ ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ.
സാധാരണ മനുഷ്യർ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വികാരങ്ങളും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ ആശുപത്രിയുടെ പല മൂലകളിലും ഏകയായി അവളെ കാണാറുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ നീണ്ട മുടിയിഴകൾ ശ്രദ്ധക്കുറവ് കൊണ്ടാവാം വല്ലാതെ കെട്ടുപിണഞ്ഞു പോയിരുന്നു പുരികങ്ങൾ വളർന്ന് തമ്മിൽ സന്ധിച്ചിരുന്നു നിറയെ പീലികൾ ഉള്ള നീല മിഴികളിൽ എപ്പോഴും ഒരു വിഷാദം തളം കിട്ടിയിരുന്നു പക്ഷേ അവ ഒരിക്കലും കണ്ടിരുന്നില്ല.
പക്ഷേ ഇന്ന് അവളുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞുവോ ആവോ പക്ഷേ ഒന്നുറപ്പാണ്. അവളിൽ നിന്നും വാക്കുകൾ പുറത്തേക്കിടന്നു ഒരിക്കലും കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത അവളുടെ സ്വരം ഒരു നിലവിളിയുടെ രൂപത്തിലായിരുന്നു പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു. കുറെ സമയം കൂടി ആലോചിച്ചു ഇരുന്നിട്ട് അവൻ നേരെ പുറത്തേക്ക് കടന്നു ആ സമയം പതിവില്ലാതെ ഡോക്ടറെ കണ്ടതിനാലാവാം.
ഉറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ സുബ്രഹ്മണ്യം ഒന്നും ഞെട്ടിയത് എന്താ ഡോക്ടർ ശരീരത്തിലേക്ക് പകുതിയോളം വലിച്ചിട്ട് പുതപ്പ് തട്ടിമാറ്റി എണീറ്റുകൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു നമ്മുടെ നന്ദിനിയുടെ വന്നിട്ട് എത്ര നാളായി അവളെ ആരാ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നത്. അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ആദ്യം ഒന്ന് അമ്പരന്നു പിന്നെ പതിയെ ചിരിച്ചു. അതിനിവിടെ കൊണ്ടുവന്നിട്ട് എനിക്ക് തോന്നുന്നു അഞ്ചുമാസം ആയിട്ടുണ്ട്. തുടർന്ന് അറിയുന്നതിന് വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.
