പഴയ പറ്റെ മുഴുവൻ തീർക്കാതെ പരിപ്പ് പോയിട്ട് ഉപ്പിന്റെ പൊടിപോലും പേടി മുഖത്തുനോക്കി ഉച്ചത്തിൽ ആണ് പറഞ്ഞത്. അഭിമാനം എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം എന്തെന്ന് അറിയാത്ത എന്റെ ബാല്യം പോലും തലകുനിച്ച് അവിടെ നിന്നു പോയ നിമിഷമായിരുന്നു അത്. അച്ഛൻ വന്നിട്ട് എല്ലാം കൂടെ ഒരുമിച്ച് തരാമെന്ന് ഇടറിയ ശബ്ദത്താൽ ഞാൻ ഒരു വിധം പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു. നിന്റെ അച്ഛൻ വരുന്നത് ഞാൻ കുറെ കണ്ടിട്ടുള്ളതാണല്ലോ എന്നും പറഞ്ഞുള്ള പരിഹാസം.
ശരിയായിരുന്നപ്പോൾ ആ മുഖത്ത് ആ ചിരി ചുറ്റും നിന്ന് മുഖങ്ങളിൽ ആകെയും പടർന്നു. എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ആൾക്കൂട്ടത്തിനു മുമ്പിൽ ഒരു കോമാളിയെ പോലെ നിന്ന് എന്റെ കൈകൾ എന്തിനെന്നറിയാതെ തുറന്നുവച്ച നീങ്ങി. അതിൽ നിന്ന് രണ്ടു മണി അരിയെടുത്ത് വായിലേക്ക് ഞാൻ വേദനയോടെ നോക്കി ആ രണ്ടു മണി അരി എടുത്തതിനും കിട്ടി വയറുനിറച്ച് പരിഹാസം.
മുതിർന്ന രണ്ടുതുള്ളി കണ്ണുനീരിനെ തടഞ്ഞു നിർത്താൻ എനിക്കായില്ല അതാ കടയുടെ ഹൃദയഭാഗത്ത് തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ രാവിലെ തിന്ന ഉപ്പുമാവൊക്കെ ദഹിച്ചു എന്ന ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുമായി കാണലും മൂളലും വന്നുതുടങ്ങി. വെറുംകയ്യയുടെ വരുന്ന എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അമ്മയ്ക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി പെങ്ങന്മാർക്ക് വേണ്ടി ഉള്ളതെല്ലാം വിറ്റു അച്ഛന്റെ മക്കൾ ആവുമ്പോ ഇതെല്ലാം.
ഇതിനപ്പുറം അനുഭവിക്കേണ്ടി വരും എന്ന് പറഞ്ഞു അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. പിന്നെ എല്ലാ ദിവസവും തീർത്തത് പാത്രങ്ങളോടായിരുന്നു തട്ടിൽ വച്ച പാത്രങ്ങളൊക്കെയും തപ്പി നോക്കുന്നതിനിടയിൽ പണ്ടൊന്നും വാങ്ങി വെച്ചതിൽ ബാക്കിവന്ന പഞ്ചാറു മണി പരിപ്പ് അമ്മയ്ക്ക് കിട്ടി. തുടർന്ന് അറിയുന്നതിന് വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.
