എന്തിനാണ് മോളെ ഇനിയും നീ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ടെങ്കിലും കേൾക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ മുന്നിലിരുന്ന ചായ ചുണ്ടോ രാവിലെത്തന്നെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് ഉള്ള മൂട് കളയല്ലേ ഞാൻ വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് പൊയ്ക്കോട്ടെ ഇവളോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല എന്ന മട്ടിൽ തല വെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് പാത്രത്തിലേക്ക് കൊടുത്തു. വേണ്ടമ്മ മതി ഇനിയും വൈകിയാൽ ബസ് മിസ്സാകും. അവൾ പറഞ്ഞിട്ട് വേഗത്തിൽ പുറത്ത് നടന്നു പ്രതീക്ഷിക്കാതെ പിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുത്തി.
കളയാൻ പറ്റുമോ അത് പറഞ്ഞിട്ട് അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ അവൾ പടിയിറങ്ങി. മുറ്റം കടന്ന് റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഒരു നിമിഷം തെക്കേതയിലേക്ക് പാഞ്ഞു അവിടെ അസ്ഥിത്തരിൽ വിശ്രമം കൊള്ളുന്ന അച്ഛന്റെ ആത്മാവിനോട് ഒരു നിമിഷം മൗനമാ യാത്ര ചോദിച്ചു അവൾ. തന്റെ കണ്ണുകൾ ആരും കാണാതിരിക്കാൻ അവൾ മുഖംതാഴ്ത്തി ബസ്റ്റോപ്പിൽ.
ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു റെയിൽവേ ക്രോസിൽ എത്തിയപ്പോൾ പതിവ് പോലെ കേരള എക്സ്പ്രസ് കൂകിവിളിച്ച് മുന്നിലൂടെ കടന്നുപോയി. ട്രെയിൻ കാണാൻ തന്നെ ഇപ്പോൾ പേടിയാണ് മനുഷ്യന്റെ ജീവൻ അഭഹിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം വിളിച്ചു വരുന്നപോലെ ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദന മൃദുല ട്രെയിൻ പോയ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് അച്ഛന്റെ മുഖം കടന്നുവന്നു അച്ഛൻ ജീവനായിരുന്നു.
അവരുടെ മനസ്സിലേക്ക് പഴയകാല ഓർമ്മകൾ കടന്നുവന്നു. 19ആം വയസ്സിൽ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് ജോലി കിട്ടിയത് ഡിഗ്രി എക്സാം കഴിഞ്ഞ് വെറും ഒരു മാസം ആയിട്ടുള്ളുഈ ചെറിയ കൊച്ചിനെ നിങ്ങൾ ദൂരേക്ക് പറഞ്ഞയക്കാണോ അമ്മ അന്ന് കുറെ ദേശത്തോടെയാണ് ചോദിച്ചത് ചെറിയ കുട്ടിയോ ഞാനോ ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി ചിരിച്ചു അച്ഛൻ എന്നെയും. തുടർന്ന് അറിയുന്നതിന് വേണ്ടിയും മുഴുവനായിട്ട് കാണുക..
