നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ പലപ്പോഴും ഒറ്റപ്പെടലുകൾ എന്നത് വളരെയധികം പ്രയാസകരമായിട്ടുള്ള ഒരു കാര്യം തന്നെയായിരിക്കും ഇത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് രക്ഷനേടുന്നതിനെ അല്ലെങ്കിൽ രക്ഷപ്പെടുന്നത് അവർക്കൊരു കൂട്ടി നൽകുന്നത് എപ്പോഴും അനുയോജ്യമായിട്ടുള്ള ഒരു കാര്യമാണ്. അത്തരത്തിൽ ഒരു സംഭവമാണ് നമുക്ക് ഇവിടെ കാണാൻ.ഞായറാഴ്ച രാവിലെ പാണ്ടി ലോറി കയറിയ തവളയെ പോലെ കട്ടിലിൽ കമിഴ്ന്നടിച്ച് കിടക്കുമ്പോഴാണ്.
മുതുകിൽ ആരുടെയോ കൈവന്ന പതിഞ്ഞത് പുറന്തടവി കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് നോക്കുമ്പോൾ നടുവിനെ കൈ കൊടുത്തുകൊണ്ട് അമ്മ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. എന്താ അമ്മേ ഞായറാഴ്ചയല്ലേ ഒന്ന് കിടന്നോട്ടെ മുതുകിനെ തടകിക്കൊണ്ട് ധൈര്യമായി അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. പുന്ന എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ എന്തെങ്കിലും കഴിക്കണമെങ്കിൽ പോയി എഴുന്നേറ്റ് വിറക് കീറടാ.
അമ്മ ഒരു ബാവ മാറ്റവും കാണിക്കാതെ നടുവിനെ കൈതാങ്ങിക്കൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു. അത് കേൾക്കാതെ അവൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു ഇന്ന് നമുക്ക് പുറത്തു പോയി കഴിക്കാം. അതും പറഞ്ഞ് അവൻ തലമുടി വീണ്ടും കിടന്നുറങ്ങി. ഉറക്കം കഴിഞ്ഞ് എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾകുറെ സമയം മൊബൈലും നോക്കി ഇടുന്നതിനു ശേഷം ഏതാണ്ട് 11 മണി കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ്.
അവൻ പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് പല്ലുതേച്ചുകൊണ്ട് ടിവി ഓൺ ആക്കി അതിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ടാണ് അമ്മയെ ഇന്ന് നീട്ടി വിളിക്കുന്നത്. അതിനു മുൻപ് അമ്മ ഒരു ഗ്ലാസ് തണുത്ത ചായയുമായി എത്തി. ഈ തണുത്ത ചായ മാത്രമേയുള്ളൂ ഇവിടെ ഒരു തിന്നാൻ ഒന്നുമില്ലേ. ചായ വാങ്ങി കൊണ്ട് ഞാൻ അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ അമ്മ ദഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നോട്ടം നോക്കി
